Een naar ongeval, waarvan je denkt dat dat alleen maar anderen overkomt. Maar ik lag op een gegeven moment in de berm op Torenveen. De auto had net onzacht een boom geraakt.
Een groepje mensen stond weldra rondom. Hoewel ik niet echt de gezichten kon onderscheiden op dat moment was het boeiend om te zien hoe in de groep spontaan een zekere hiërarchie van effectief hulpverlenen ontstond. Iemand ondersteunde mijn hoofd, een tweede bleef met mij praten, weer een ander belde 112, Heily werd ingelicht, iemand haalde een deken, enz…
Het voelde weldadig aan.
Toen kwamen de professionelen: politie, ambulance en later het ziekenhuis.
Toen de ambulance kwam werden mijn effectieve vrijwilligers als het ware onmiddellijk oneervol ontslagen.
Dat vond ik sneu….
Daarom wil ik iedereen die mij, hoe dan ook, geholpen heeft vanaf deze plaats hartgrondig bedanken.
Roelf Stoel.
P.s Er was met mij niets ernstigs aan de hand, behalve dan dat ik nog wel een week tot veertien pijn zal lijden vanwege de kneuzingen, zwellingen en gehechte wonden.
