Laat ik het maar eerlijk zeggen: ik heb erg met de boeren te doen. Niet dat dat een overmoedige heldendaad is, maar enigszins gewaagd is het wel, want ons land lijkt zich steeds meer op te delen in voor- en tegenstanders van de door het Rijk opgelegde maatregelen om de stikstofuitstoot te verlagen en daarvan krijgen de boeren de zwaarste klappen. Uitgaande van de totale landelijke uitstoot neemt de agrarische sector weliswaar een groot deel voor haar rekening en dus zal men om de natuur weer enigszins op orde te krijgen hier iets aan moeten doen. Maar waarom beknibbelt men niet meer op andere sectoren waar ook een enorme uitstoot van stikstof en vervuiling van onder ander fijnstof en roet plaatsvindt? We zien op het Journaal regelmatig beelden van de enorme uittocht van vakantiegangers vanaf Schiphol en het legioen campers en caravans zwelt weer aan. Misschien is het een idee om daar perk en paal aan te stellen of om mensen met premies te paaien om wat meer thuis te blijven. Het extra belasten van vleesprodukten is geen goed idee. Het zou de consumptie van vlees misschien iets terugdringen, maar hiermee raak je juist de mensen die het toch al niet zo breed hebben. Dat zou oneerlijk zijn en woede opwekken. Er is ook ooit een voorstel geweest om produkten te prijzen naar het banksaldo van de koper. Dat schijnt met de huidige techniek makkelijk te kunnen. Het probleem is alleen: wat doet de winkelier met dat extra geld en zal hij bij de deur niet over gaan tot selecteren? En hoe staat het met de wet op de privacy? Want stel ik koop een brood bij de bakker en betaal daar 2 euro voor en iemand na mij moet voor dat zelfde brood het dubbele of zelfs 10 euro betalen, omdat hij of zij toevallig heel goed in de slappe was zit. Op dergelijke financiële inkijk zal lang niet iedereen zitten te wachten. Hoe het wel moet is mij ook niet duidelijk. Feit is dat er zelfs met de hoge benzineprijzen niet significant minder wordt gereden en verkeer is nu eenmaal ook een stikstofdingetje.
En nu steek ik beiden handen even diep in eigen boezem, want ook wij doen daar aan mee! Wij toerden gisteren naar Meppel en omgeving. Het was weliswaar geen Zierikzee of het Keukenhof, maar aan het eind van de dag stond de teller op 158 kilometer. Op de vraag of dat ritje echt nodig was zou ik beschaamd met mijn hoofd moeten schudden. In Meppel kan ik u verzekeren, was er van de daling van de koopkracht nog niet veel te merken. Bij de sluis van Dieverbrug was het daarentegen rustig. Er kwam slechts 1 bootje voorbij. Op mijn vraag aan de sluiswachter of het hier altijd zo stil is, schudde hij van ja en van nee. Sommige mensen hebben de gave om dat tegelijkertijd te kunnen. ‘Je kunt er geen pijl op trekk’n’, zei hij. ‘De vekaantiedrukte moet nog koom’n, weej wel. Maar veur mij maakt dat niet uut, want ik heb nooit vekaansie. Ik warkte vrogger soms wel 90 uur in de week’. Dat waren nog eens tijden, maar niet om naar terug te verlangen.
Ik hoop wel dat het met de boeren een beetje goed komt, want Nederland zonder koeien in de wei is een verarming van het Nederlandse landschap. We moeten als consument bewuster leven en meer letten op onze gezondheid. Dat is een ding wat zeker is. Niet teveel eisen en anderen laten stikken in het stof. Dat ze dáár in Den Haag geen ministerie voor hebben. Iets als het Ministerie van Nuchter Nadenken. Wie weet komt dat nog weleens. Al met al valt er geen pijl op te trekken. Nou ja, ik wens u in ieder geval een hele fijne zomer. Maak het niet te gek en denk ook aan een ander. Moi!
Willem.
