Op 5 april 1982 is de familie van der Veen uit Gieterveen geëmigreerd naar Prince Edward Island in Canada. In Gieterveen woonden ze in een boerderij aan de Bonnerveen, huisnummer 42. Wim van der Veen (de vader) is de broer van Jacob van der Veen, die nog steeds in Gieterveen woont. Een tijdje geleden kregen we een bericht van Steven (oudste zoon van het gezin), dat hij soms onze website bezocht om te zien hoe het in ons dorp tegenwoordig aan toe gaat en om te zien hoe het veranderd is. Het leek de redactie van Gieterveen.com leuk om hem een aantal vragen te stellen om te zien hoe het nu met hun gaat en wat ze kunnen herinneren van Gieterveen.
Uit wie bestond het gezin toen jullie in 1982 emigreerden naar Canada en hoe oud waren jullie?
Willem Harm (Wim) 42 jaar oud, Rika 45 jaar oud, Steven 17 jaar oud, Tineke 14 jaar oud, Harry-Jan(Harry) 12 jaar oud.
Wat was de reden om te vertrekken?
Er was geen mogelijkheid om pa z’n bedrijf uit te breiden het was gewoon te klein.
Waarom hebben jullie voor Canada gekozen en niet voor een ander land?
Pa mocht graag aardappels verbouwen en Canada leek hun wel wat.
Welke gewassen worden er verbouwd op het bedrijf?
Aardappels voor de patatindustrie, 150 Ha
Ryegrass voor groenbemesting, 195 Ha
Bos en natuurland ongeveer, 30 Ha
Was het moeilijk om je aan te passen aan de cultuur in Canada?
Ja, het was wel eventjes knap wennen maar langzamerhand burger je toch in alles went op den duur.
Canada staat bekend om de zeer koude winters. Is dat ook zo op Prince Edward Island, of heeft het een milder zeeklimaat?
De winters zijn erg lang en soms erg koud en dankzij het zeeklimaat krijgen we sommige jaren wel 3 meter sneeuw.
Hoe hadden jullie je voorbereid om te gaan emigreerden? Engelse cursus, etc?
Je kunt je er eigenlijk niet op voorbereiden. Het Engels gaat hier zo snel en de vak termen leer je niet op school. Wij spraken al vrij vlug Engels thuis, zodat mijn ouders het ook leerden. Ik had mijn Havo Engels, ik moest veel vertalen soms begreep ik er ook niets van. Best wel moeilijk vooral voor mijn ouders. Maar over de jaren schaaft het wel bij je hebt geen keus. Nu is het Engels geen probleem, maar het Nederlands tegenwoordig wel.
Wat zijn de beste herinneringen aan Gieterveen?
Ik groeide op in de 70 er jaren en Gieterveen was erg rustig. Ik ging overal op de fiets naar toe. Als je wat lang bij de beek zat te mieren dan dobberde Geertje Kupers eventjes tegen het raam en wenkte je door. Het dorp keek uit voor je. De kruidenierswinkel “Spar” was vlak bij en je hoefde niet te betalen, de rekening kwam later wel. Probleem met de fiets dus maar even naar Harm “fiets” Ik geloof hij was een Poelman. Voor nieuwe schoenen naar Trip, hair cut naar Piening en kleding en speelgoed naar Meertens dus alles was in het dorp dat was je wereld. Ik vond wel dat de nieuwe ijsbaan een enorme vooruit gang was, de oude ijsbaan achter Eeling was maar wat koud en donker.
Wat missen jullie van Gieterveen of Nederland?
Oliebollen, drop, rookworst en natuurlijk Groninger koek. Nu de wereld een stuk kleiner is geworden, kunnen we hier alles ook wel bestellen. De koek is soms erg droog, maar dan doen we er meer boter op of we smeren het aan bij de kanten. Als emigranten je vindt overal wel een oplossing voor.
Welke dingen zijn in Canada beter dan hier in Nederland?
Hier in Canada is het niet beter of slechter. Het is gewoon anders, overal vind je wat.
Voelen jullie inmiddels volledig Canadees of nog Nederlander?
Er zijn dagen we Canadese Nederlander zijn en er zijn dagen Nederlandse Canadees zijn.
Hebben jullie nog plannen om ooit eens terug te keren naar Nederland?
Natuurlijk komen we wel eens in Nederland, leuk om te bezoeken, maar we passen er niet meer.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.