Er is natuurlijk geen enkele niét doedag. Een mens doet continu wat. Of dat altijd ten goede van andere mensen en de natuur komt is zeer de vraag. We bewegen en consumeren wat weg met mekaar en letten niet altijd op de omgeving. In vroegere tijden hadden we nog de slogan ‘Laat na uw verpozen niet anderen met de schillen en de dozen’, maar die tijd is alllang voorbij. Tegenwoordig is alles overdadig ingepakt en waar laat je die zooi als de warme hap van de McDonalds of cafetaria De Vette Krokette is weggewerkt en er eventueeel nog een drankje achteraan is gekieperd? Ja, in de auto bewaren geeft maar een smeerboel. Dan maar ergens in de berm gegooid. Niemand die het ziet en er staan geen gegevens op de verpakking. Er zijn steeds meer mensen die zich aan dit asociale gedrag storen en de rommel van die milieuvervuilers opruimen. Soms gebeurt dat in groepsverband op een afgesproken dag (doedag of opruimdag), maar heel vaak doen mensen dit uit eigen beweging. Gewoon een zak meenemen en onderweg de zooi oprapen. Er staan onderweg vuilnisbakken genoeg om in te dumpen. Geen moer aan.
De foto is gemaakt bij terugkeer van de Bruine Bonentocht. We -Gerard Doeve, Henny Doeve en ik- hebben twee zakken vol rommel opgehaald.
Helemaal geen prestatie, maar zo’n dag krijgt wél een extra plusje. Beter zou natuurlijk zijn als iedereen gewoon zijn troep mee naar huis zou nemen of in één van die vuilnisbakken zou gooien. Maar voor het zover is zal er nog wel heel wat water door de Hunze (Oostermoerse Vaart, Drents Diep) stromen.
Willem.
