’t Is vandaag de dag nogal wat in de wereld, het gaat er rumoerig toe. Bonje tussen wereldleiders, engelse toestanden aan de overzijde, opwarming van de aarde, stikstofuitstoot, het milieu… enzo-enzovoort. Ofschoon mij al die zaken aan het hart gaan (het ene wat meer dan het andere) en soms lichte paniek toeslaat, hanteer ik de slogan think global, act local. Je kunt overal wel op af willen gaan, je overal mee bemoeien, maar dat zet weinig zoden aan de dijk. Het hemd is nader dan de rok, zegt een oud spreekwoord en hoewel ik dit altijd een wat wonderlijke uitdrukking vond, is het in de regel wel waar. Ter zake dus en vooral terzake hier. Op 27 september j.l. was er in het gemeentehuis een symposium over het openbaar vervoer onder de ronkende titel ‘Echt OV, daar kom je verder mee’, georganiseerd door het BOKD, de organisatie die zich bezighoudt met het vitaal en leefbaar houden van de Drentse dorpen. Het OV moet saneren en dan met name in de dunner bewoonde gebieden. Dikke lijnen worden dikker, de dunne worden nog dunner of verdwijnen helemaal. Lijnen worden recht getrokken en haltes verdwijnen. Dat was zo’n beetje de strekking van de info. In vroegere tijden reed er vanuit Winschoten of vanuit Assen minstens ieder uur een bus door Gieterveen. Er waren meerdere haltes. Dat had natuurlijk alles te maken met het feit dat minder mensen een auto hadden, waardoor reizen met het openbaar vervoer noodzakelijk was. Nu heeft bijna ieder mens een auto, een 45-kilometerkarretje of een scootmobiel. Reizen met het openbaar vervoer is nu vooral belangrijk voor scholieren en voor mensen die er om een andere reden voor kiezen. Voor mensen met een beperking zijn er bovendien diverse soorten persoonlijk vervoer. Hans Ende, lid van het dagelijks bestuur van reizigersbelangenvereniging Rover, noemde het ‘vervoersarmoede’. Dat betekent: de situatie dat een persoon geen eigen verplaatsingsmogelijkheid heeft en daardoor ernstige belemmeringen ondervindt. Daarna somde René Coveen, ook verbonden aan Rover, een hele scala aan reismogelijkheden op. Maar wat opviel was dat dit vooral op het westen van ons land betrekking had. Daar kom je in Drenthe niet ver mee. De makke is dat al deze vormen vaak niet goed op elkaar aansluiten en soms duur zijn. Het woord ‘chaos’ viel.
Waar het ons Gieter- en Eexterveners om te doen was is hoe de toekomst van de bushalte van De Hilte eruit ziet. Niet best, bleek al gauw. In het plan om de dunne lijnen op te heffen zou in dit geval betekenen dat de gewoonlijk aangeduide Bareveldsterstraat komt te vervallen, om de dikke lijn, de N33, te laten preveleren. Het gevolg is dat er in de nabije toekomst alléén nog bij de halte K.J. de Vriezestraat aan de weg naar Stadskanaal, afslag N33, wordt gestopt. Vanaf De Hilte is dat 3 kilometer en bepaald geen veilige fietsroute. Het zou eenvoudig op te lossen zijn als er bij de N33-afslag Eexter- en Gieterveen een halte kwam. Daar hoeft OV weinig anders voor te doen dan de halte van De Hilte zo’n 200 meter te verplaatsen. En let wel; De Hilte is een goed gebruikte halte. Ik tel regelmatig zo tussen de 30 en 40 fietsen bij de stalling. Er is kortgeleden een petitie aan de OV aangeboden met een kleine duizend handtekeningen van mensen uit Eexter- en Gieterveen. Of dit wat uit zal maken weet niemand. Feit is wel dat wil men de leegloop van dorpen als Gieter- en Eexterveen beteugelen, dan zal het openbaar vervoer niet nog meer haltes moeten opheffen. Het idee van een Hub-bus biedt geen oplossing. Het is duur en elders al gedoemd te mislukken. Hopelijk komt OV tot inkeer en blijft De Hilte in de huidige óf in de boven geschetste situatie behouden. Want wat er nú op tafel ligt… daar komt echt niemand verder mee.
