Column “Eenzaamheid”

370

Eenzaamheid

Het is de maand waarin extra aandacht wordt besteed aan eenzaamheid.

In een tijd van bijna uitbulkende communicatie, van i-padjes en appjes, van boeken en bladen, vergeet je haast dat er legio mensen zijn die dit moeten ontberen, omdat ze óf die apparaten niet kennen óf niet machtig zijn. Dat is niet zelden de reden dat mensen versomberen en in stilte wegkwijnen. Van naasten en buren wordt maar al te gemakkelijk verwacht dat ze regelmatig aanlopen en de vereenzaamde een beetje gezelschap verschaffen, maar zo zit de maatschappij niet in elkaar. Mensen hebben het vaak druk en de reden van eenzaamheid is niet altijd bekend om daar als niet-professionele buur of vriend mee om te gaan. Hulp zoeken is in dit geval een verstandig advies, maar even vaak wordt dit weggewimpeld. Goed begrijpen, alleen-zijn betekent niet per definitie eenzaamheid. Veel mensen zijn juist graag op zichzelf en presteren dan op hun best. Ik spiegel mij daar graag aan. Lezen en schrijven zijn in de grond van de zaak tamelijk solitaire bezigheden, op het a-sociale af eigenlijk. Gelukkig zijn er steeds vaker initiatieven voor mensen die gezelschap zoeken. Ik heb zelf bijvoorbeeld heel veel plezier met wandelen in groepsverband. En dat is dan maar één dingetje, er zijn echter tal van zaken te noemen waardoor men een rijker leven kan bewerkstelligen. Maar wie ben ik om hen die eenzaam zijn uit de stoel trekken?

‘Je moet bij een vrijwilligersclub gaan’ zei Piet (hij heet echt Piet) tegen Jan. Jan was aan het vereenzamen sinds zijn vrouw hem in de steek had gelaten. ‘Ach vrijwilligerswerk…,’ smaalde Jan, ‘mij niet gezien’. Maar op een dag ging hij op aandringen van doorzetter Piet toch mee naar het sportveld en binnen de kortste keren was hij een enthousiaste medewerker bij het schoonmaken van het gebied rond de velden en het schoolplein. Ik verzin het niet. Dit gebeurt écht. Na afloop drinken ze een bakkie en kletsen (ouwehoeren noemen ze het zelf) wat bij. De mannen kijken alweer uit naar de volgende week en Jan krijgt zijn leven weer een beetje op de rit. Dat voelt goed voor hem en voor zijn omgeving. Daarom zeg ik: Probeer uit die neergaande spiraal te komen, uit de sleur van alledag en zoek mensen op. Het zal je gevoel van eigenwaarde vergroten. Kijk naar Jan, en zo zijn er zoveel. Maar je moet het zelf doen, zelf het initiatief nemen en dat is wel even een dingetje.

 

Willem