Home Blog Pagina 46

Column Willem Haandrikman Oktober 2013

0

Haar

Ik leef in de voor sommige mannen luxe omstandigheid niet kaal te worden. Dat wil zeggen; nog niet. Een groot deel van de mannen van mijn leeftijd verliest bij elke kamstreek een flos haar en dat veroorzaakt bij sommigen irritatie. Ik spreek ze er niet op aan, want hun onbehagen straalt me over-duidelijk tegemoet. Omdat ik mijn kapsel al jaren te lang ongeknipt laat,  attendeert een aanspreker mij daar vroeg of laat zelf wel op. Veel mannen

laten uit een soort kribbigheid hun baard of snor of allebei staan en doen dan toch helemaal mee. Tenminste, zo vertaal ik het. Hoe het ook zij: ik ben de oude Simson niet en pleeg geen kracht te ontlenen aan mijn hoofdharen. Het groeit er ter versiering van schedeldak en nek, maar op zeker moment hangt het mij in de weg en laat ik het meedogenloos snoeien. Vanmiddag over-kwam mij dat moment weer eens. Ik liep langs een kapperszaak en zag een volkomen lege herenhoek. ‘Raak!’ dacht ik en ging meteen binnen. Misschien slaat de recessie in knippersland ook wel toe en laat een groot deel zich door familie en kennissen fatsoeneren. Een jong meisje deed het nu voor mij. Ze

zei meteen hoe ze heette en dat ze in Gasselterboerveen woonde. Dit wist ik al na een minuut of 5. In de buurt van Gasselterboerveen staan windmolens

gepland en dat zint een groot deel van de bewoners niet. Terecht, vind ik. Die krengen zullen op het hoogste punt dubbel zo hoog zijn dan de Martinitoren  en dan heb je het toch wel over iets. In de Groninger Eemspolder staan tientallen van die monsters te draaien. De oude ‘Goliath’ verdwijnt erbij in het niet. Op een winderige middag waren we naar het gebied afgereisd, want ik wilde dat gezoef en geslagschaduw wel eens met eigen oren en ogen onder-gaan. We hadden ons in de luwte tegen de dijk bij Noordkaap neergelegd en vernamen benevens al de nadelen ook het lustopwekkende dat het gezoef van die wieken veroorzaakt. Zo! Bijtijds ontdekten we op enige afstand een paar andere dijkliggers en die waren niet van plan ons gelegenheid te bieden.

Dazig reden we richting Noordpolderzijl en zeiden dat we stellig nog eens terug zouden komen. Dat zei ik natuurlijk niet tegen dat meisje, waarvan ik na een minuut of 10 ongevraagd ook al wist dat ze nog geen vaste verkering had. En toen moest het uitdunnen nog beginnen. Tegen de tijd dat ze mijn nek had uitgeschoren wist ik zeker waarom mannen zo weinig moeite hebben

met het laten knippen van hun haren. Mogelijk daardoor heeft de grote Bovenbaas haaruitval ingevoerd. Na afgerekend te hebben zei ik dat ik weer

maanden vooruit kon.  Ik meende iets van teleurstelling in haar ’tot ziens’ te horen. Misschien was het ook wel berusting, dat niet alle mannen uit hetzelfde hout zijn gesneden. Maar hoe koud verblies die noordenwind het laatste restje zoetigheid! Ontnuchterd streek ik door mijn veel te korte haren.

Alleen een winkelraam was getuige van de verhouding tussen hoofd en hand.

Gieterveen wereldberoemd in Nederland

0
Als je heel goed kijkt zie je Gieterveen staan in de rechterbovenhoek van het kaartje.
Als je heel goed kijkt zie je Gieterveen staan in de rechterbovenhoek van het kaartje.

Ons kleine maar o zo mooie dorp heeft het afgelopen jaar al vele malen geschitterd op de vaderlandse nationale TV. Het begon allemaal met een fantastisch optreden van Nina bij de voice kids (RTL), waarbij ze net niet de finale haalde. Tina schitterde een dikke maand geleden als kantine held bij voetbal international (RTL) waar zelfs Johan Derksen zijn hart vol hart van ons prachtige dorp. We dachten dat we afgelopen week wel de klapper van het jaar te pakken hadden tijdens het familiediner (EO). Tot onze grote verbazing kwam vanavond zo maar onaangekondigd , niet verwacht, blij verrast, Gieterveen via delcd/plasma dan wel elektronenkanon de woonkamer binnen van menig Nederlander. Dit was volgens ons het toppunt van het jaar! Het schijnt dat wij in de maand oktober de minste neerslag hebben ontvangen van de weergoden, aldus RTL weer (RTL). Waar de rest van Nederland schijnbaar aan het pompen was om hun kelder/woning droog te krijgen, konden wij Gieterveners rustig achterover leunen en genieten van de geneugten des levens. Het was waarschijnlijk de grootste droom van presentator Dennis Wilt van het RTL  om Gieterveen ooit eens te vermelden in zijn weerpraatje. Wij zijn hem dan ook enorm dankbaar voor deze onvergetelijke airtime die we zo maar in de schoot geworpen kregen.

Update: Ellert, het reuzenkonijn

0
Ellert wenst na zijn terugkomst graag onherkenbaar in beeld te worden gebracht.
Ellert wenst na zijn terugkomst graag onherkenbaar in beeld te worden gebracht.

In de nacht van zaterdag op zondag heeft Ellert, het reuzenkonijn,  gekozen voor een leven buiten de veilige begrenzing van zijn hok. Hij zag kans, om samen met zijn broer Brammert, het hazenpad te kiezen. Dit kon gebeuren, nadat hun hok niet goed was afgesloten na het serveren van hun brokjesdiner. Zijn broer heeft echter besloten dat de vrije wereld niets voor hem was en bleef bij het hok. Ellert en Brammert behoren tot het ras der Vlaamse reuzen en zijn dan ook voor koijnen erg uit de kluiten gewassen. Ellert kan herkend worden aan lange oren, lompe poten, konijnengrijs haar en een immense neus. Voor mensen zijn deze kenmerken niet het schoonheidsideaal, maar in de konijnenwereld is Ellert een ware knappert! Voor Ellert is zijn zelfgekozen vrijheid niet het meest intelligente wat je kunt doen als tam konijn. Het lokale ecosysteem rondom Gieterveen (bunzing, vos, steenmarter, buizerd en ander roofdier gespuis) heeft het dan ook gemunt op zijn sappige vlees. Echter niet geheel onbelangrijk, Ellert is een ongecastreerde reuzenram met een schijnbaar onuitputtelijke vorm van paringsdrang.  Daar kan zijn broer Brammert tot zijn spijt over mee praten. De kans is dan ook groot dat Ellert de wijde wereld is ingetrokken om zich goed te doen aan het vrouwelijke deel van de wilde konijnenpopulatie. Door zijn grootte zal dit waarschijnlijk niet goed aflopen voor de vrouwtjes in kwestie.  Het is dan ook zaak om Ellert zo snel mogelijk weer achter de tralies te krijgen.

Update: Ellert is teruggekeerd van zijn wilde avontuur en zit weer veilig achter de tralies. Wat de impact op de Gieterveense konijnen populatie is, zien we over 3 á 4 maanden.

Gieterveen en EEC delen de punten na enerverend duel

0

GIETERVEEN – Ondanks de berichten dat het wel eens slecht weer zou kunnen worden, werd zondag de thuiswedstrijd tegen EEC onder zeer prettige omstandigheden afgewerkt. Dit was te zien aan de grote hoeveelheid meegereisde supporters van zowel de thuis als uitploeg. Het was een wedstrijd tussen 2 teams met ambities dit seizoen. EEC won de openingwedstrijd met een overtuigende 6-0 overwinning tegen Tynaarlo en Gieterveen nam zonder moeite de eerste 3 punten van het seizoen mee vanuit Buinerveen(0-2). Deze week moest Gieterveen het doen zonder Jeroen ‘de Buurman’ Thijs en Maarten Mulder.

Door: Stefan van der Veen

Nadat de spelers zich met een liefdevolle groepsknuffel compleet belachelijk en volledig gefocust hadden gemaakt kon de wedstrijd beginnen. Dit resulteerde deze keer niet in het gewenste effect. Na een fout in de combinatie op het middenveld lag er wel érg veel ruimte voor de linksvoor van de oranjen uit EEC. De vleugelspeler werd niet goed afgestopt waardoor hij een voorzet bij de spits op het hoofd kon leggen. De spits kwam keurig voor de man en kopte hem onberispelijk in het mandje. Zo stonden de jongens van Gieterveen al weer snel tegen een achterstand aan te kijken.
Het was de jongens aan te zien dat ze gewend zijn aan deze situatie, want het werd al vrij snel gevaarlijk voor het doel van de Eesenaren. Weerts bleek zijn man keer op keer te snel af en kwam een aantal keer tot een goede voorzet vanaf de achterlijn. Scherpte voor het doel ontbrak waardoor het ‘inpissen’ van de bal uitbleef.
Na een klein half uur werd de linksback van de uitploeg weer he-le-maal uitgespeeld, waarna de centrale verdediger er zat van was en de doorgebroken speler onderuit haalde. De Gieterveners dachten aan een strafschop, maar de verder uitstekend fluitende scheidsrechter liet het bij een gele kaart en een vrije trap op de rand van het strafschopgebied.
Grootste kans voor de thuisploeg was van spits Nijhuis. Na een mooie actie van Jorg kreeg hij de bal voor het inschieten. Van der Veen, vorig jaar nog spits, keek jaloers toe en besloot de bal op de doellijn tegen te houden.
Met een teleurstellende 0-1 werden de kleedkamers opgezocht voor een goed kop thee van kantineheld in spé, Tina Myers(zie VI, ma 23 september RTL7).

Met frisse moed kwam Gieterveen uit de kleedkamers, dat doelpunt moest vroeg of laat vallen. Ze begonnen dan ook goed aan de wedstrijd, maar de verdediging of de keeper bleek keer op keer niet te passeren.
Het was van beide kanten geen goede wedstrijden. Druk zetten door de mannen van Sihasale werd onschadelijk gemaakt door telkens een lange bal van de keeper van EEC. Gieterveen ging op zijn beurt mee in datzelfde spelletje en begon ook de lange bal te hanteren. Zo werd het de wedstrijd van de keepers. Dit wou echter niet zeggen dat het niet leuk was om naar te kijken! De spanning onder het aanwezige publiek steeg en zij lieten zich dan ook duidelijk horen. Dit leidde tot een felle, spannende strijd in het veld, wat trouwens nooit gemeen werd, met kansen aan beide kanten van het veld.
Zo zette Niek Jorg nog een keer vrij voor de keeper, maar Jorg besloot de bal voor te geven op Bert in plaats van zelf de schieten en ook Stefan kon de trekker niet overhalen na een combinatie door het centrum van de verdediging.
Ook de EEC’lingen kregen in de slotfase grote kansen, zo dwong uitblinker André de spits van EEC in een één op één situatie de bal naast te schieten en kwam hij razendsnel uit het doel na een afgeslagen vrije bal.
Halverwege de tweede helft kwamen Gert Smeenge en Laurens Trip in het veld voor Hans Mulder en Wilte Nijhuis. Dit bleek een gouden greep. Op het moment dat niemand het meer verwachte kreeg Laurens de bal aan de rechterkant van het veld. Hij zag dat de keeper rekende op een voorzet, waarna hij besloot de bal met een prachtige lob in de verre hoek te lepelen. Een ware explosie ontstond op sportpark ‘de Hoogkaamp’. Spelers, het publiek en de technische staf gingen uit hun dak bij de 1-1!
De emoties in de daarop volgende 3 minuten liepen hoog op. Zo kon de laatste man van de gasten zijn koffers pakken na zijn 2e gele kaart en konden ze in Gieten de technische staf van de uitploeg nog horen schreeuwen.
Uiteindelijk bleef de score op 1-1 staan, een uitslag waar beide teams tevreden mee kunnen zijn. Beide teams hebben namelijk kansen gehad op de overwinning.

v.v. Gieterveen – v.v. EEC (1-1)
0-1 ‘9 Mark Wanders
1-1 ’90 Laurens Trip

Gieterveen: Andre van Dijken; Hans Mulder(’80 Gert Smeenge), Jordi Bakker, Rideon de Vries, Ben Bitter; Bert Kupers, Stefan van der Veen, Niek Drent ; Jerremy Weerts, Wilte Nijhuis(’70 Laurens Trip), Jorg Post.

Volgende week staat er een uitwedstrijd tegen FC. Amboina te wachten. Deze ploeg speelde zondag haar eerste wedstrijd van het seizoen en won met 1-4 in en van Tynaarlo.

Column Willem Haandrikman September

0

September

Van alle geluiden is die van de stilte het meest boeiend. De klok hamert aan de wand, Wilfried ronkt in zijn doos, de radiator tikt, een auto passeert, een buitenbeestje friemelt langs de muur. Alles is hoorbaar, dankzij de stilte. Het graan is gemaaid, het stro geperst in ronde of rechthoekige balen, zonder of met zwarte of blauwe plastic, de laatste hooisnit wacht op de opraapwagen, de aardappelcampagne is begonnen, rooimachines groter nog dan combines zullen de wegen bezetten. Daarna de bietenrooiers en de maishakselaars en de tractoren met containergrote wagens die met grote snelheid af en aan rijden. Ik heb met de kindjes te doen die hier langsfietsen en het geluid van deze racetanks op zich af horen komen en geen schijn van kans hebben. Ik heug mij het moment als gisteren toen ik nog nauwelijks kon fietsen en een tractor van het grondbedrijf Osinga op me af zag komen en ik van pure angst de berm in reed en hard te vallen kwam en hoe die tractor stopte en dat de bestuurder mij overeind hielp en me mijn huilen deed stoppen. Een enorme grote machine was het, maar zonder enige twijfel kleiner dan die dingen van tegenwoordig. Een paar jaar geleden stond er zo’n bakbeest bij ons in de hal en ik ging in een lijpe opwelling op de naaf van het achterwiel zitten. Ik zat er zoals ik op een stoel zit, alleen die moeren in mijn rug maakten het niet comfortabel. Toen draaide ik een slag en trok mijn knieën op en verdween helemaal in het wiel. In de boerderij waar ik eens woonde, kon ik op dezelfde manier in de vensterbank zitten. Die tractor stond daar om versierd te worden voor de Bloemencorso 2 dagen later. Men was een trap nodig om bij de cabine te kunnen komen. ‘En dit is nog niet eens de dikste’ zei collega Erwin, die er alles van weet. De ramen trilden altijd in de sponningen. Ik zeg ’trilden’,
want even voorbij ons huis, daar waar de klinkers en het asfalt bij elkaar komen, was een drempelachtige overgang die sommige chauffeurs niet zagen, waardoor zij de hobbel met te grote vaart namen. Nu is de aaneenslui-ting geëgaliseerd en geven ze bij de bocht vol gas en passeren ons huis met de snelheid van wel 60 km. per uur. Als je niet van stilte houdt, zou je het niet meteen verafschuwen en begrip hebben voor dit kolossale geweld. Een bord Denk aan onze kinderen werkt niet meer na 5 keer passeren. Tijd is geld en het weer kent geen genade. Maar nu is het tussen het oogsten van het koren en van de aardappelen. Septembertijd, de 9de maand. De omslag van zomer naar winter. Daar heb je geen taal voor nodig. Ik zag het vanmiddag al aan de vogels, aan de vele appels die in het weitje lagen en aan Eendjepik die voor haar waterbak stond te kijken, om er na heel lang roerloos wachten in te glijden. En aan de zon die steeds vroeger ondergaat en het gesluierde licht bijna stiekem wegtrekt. De natuur wordt weer zuinig. Ik sla het boek dicht en wacht vergeefs op reactie. Maar Koko is dood en Trudie is teruggekeerd in haar lethargische onverschilligheid. Pas wanneer ik haar naam een aantal keren noem, komt ze langzaam uit de buik van de stoel en volgt mij met tegenzin naar buiten. ‘Nog even sfeerproeven’ zeg ik en loop het paadje af. Over 10 minuten zit de dag erop. Dan is deze dag uit de tijd, historie geworden. Nog slechts een datum in die eindeloze rij. JJ Cale rammelt een paar seconden door mijn kop. Trudie staat in het halletje te wachten weer te mogen slapen. Over het achterweggetje hobbelt een auto en verdwijnt achter de bosjes van overbuurman. Zelfs de sterren hebben zo te zien vrijaf.

Berden de Vries naar WK ploegentijdrit

0

De pro-continentale wielerformatie Jo Piels, waar Gietervener Berden de Vries deel van uitmaakt, doet mee aan het WK ploegentijdrit dat zondag 22 september zal worden verreden in het Italiaanse Florence.
De Nederlandse formatie was in eerste instantie niet uitgenodigd, maar door afzeggingen mogen Jasper Hamelink, Steven Lammertink, Stefan Poutsma, Jochem Hoekstra, Bram de Kort en Berden de Vries alsnog afreizen naar Italië.
In totaal zal er 50,3 kilometers gefietst moeten worden tegen de klok. De rit is grotendeels vlak en reikt van Montecatini Terme naar Florence.

De Vlaamse publieke omroep (Sporza), Ziggo kanaal 26, zal de ploegentijdrit live uitzenden.

Gieterveen wint seizoensouverture van Buinerveen

0

BUINERVEEN – Na een ochtend vol regen was het nog even afwachten of de eerste competitiewedstrijd van het nieuwe seizoen in droogte gespeeld zal kunnen worden. Dit was gelukkig wel het geval en onder het genot van een waterig zonnetje wist het Gieterveen 1 overtuigend te winnen van Buinerveen. Met een 0-2 overwinning werden 3 punten mee terug genomen naar Gieterveen.

Gieterveen begon anders aan de wedstrijd dan de eerste wedstrijden van het seizoen.  Na de toss namen de heren, midden op het veld, tijd voor een innige groeps knuffel. Met name centrale middenvelder van der Veen kon zijn emoties amper de baas en leek haast overdonderd. Resultaat had dit direct. Gieterveen begon sterk aan de wedstrijd. Vanaf minuut 1 stond de verdediging goed en wist iedereen in het veld wat zijn of haar taak was.

Na een aantal kleine kansjes moesten de meegereisde supporters tot en met de dertigste minuut wachten voor het eerste doelpunt. Niek Drent plaatste een vrije bal knap in de voeten van de inlopende Stefan van der Veen en bood hem een niet te missen kans. Dit deed van der Veen, vorig seizoen nog veelal in de spits spelend, dan ook niet.

Het was 10 minuten later even schrikken toen Jorg Post hevig bloedend uit een duel tevoorschijn kwam. De tegenstander viel op hem en bezorgde hem zo een bloedneus. Gelukkig stond de gok er nog recht voor, maar verder spelen was geen optie. Trainer Sihasale besloot Jeroen “Buurman” Thijs het veld in te sturen.

Op slag van rust zag Niek Drent Wilte Nijhuis een loopactie maken. Voor Drent geen probleem om dan de bal even tussen 2 verdedigers door te spelen en zo Nijhuis vrij voor de doelman te zetten. Nijhuis raakte geen seconde in paniek en wist de doelman in de verre hoek te verslaan.

Zo kon Gieterveen met een confortabele 2-0 overwinning de rust in, waar een warme kop thee stond te wachten.

Sihasale gaf in de rust een aantal kleine aanwijzigen voor de tweede helft.

Gedurende de tweede helft kwam Gieterveen geen enkel moment meer in de problemen. De spitsen van Buinerveen lagen aan de ketting van de Gietervener verdedigers. Doelman van Dijken wist veel hoge ballen simpel uit de lucht te plukken.

Hoewel Gieterveen de voorsprong in de tweede helft niet meer uit wist te breiden was het nog wel een aantal keer dicht bij. De beste kans van de tweede helft was een schot van Bert Kupers van de rand van de 16. De jarige Kupers miste het doel net, het schot had een beter lot verdient.

Buinerveen  –  Gieterveen      0-2 (0-2)

0-1       ’30       Stefan van der Veen (Niek Drent)
0-2       ’45       Wilte Nijhuis (Niek Drent)

V.V. Gieterveen;

Andre van Dijken; Hans Mulder, Jordi Bakker, Maarten Mulder (’46 Rideon de Vries), Ben Bitter; Bert Kupers, Stefan van der Veen, Niek Drent (’82 Laurens Trip); Jerremy Weerts, Wilte Nijhuis, Jorg Post (’40 Jeroen Thijs)

 Aankomende zondag komt koploper EEC uit Ees op bezoek in Gieterveen. De ploeg van trainer Chiel Boeser wist de eerste competitiewedstrijd met maar liefst 6-0 te winnen van Tynaarlo. De aanvang van deze wedstrijd is om 14:00 uur.

Gieterveen zet goede stap richting knock-out fase KNVB beker

0

GIETERVEEN – Gieterveen 1 heeft de doordeweekse bekerwedstrijd met 3-1 gewonnen van de Weiteveense Boys uit Weiteveen. Door deze overwinning zetten de groenhemden een goede stap in de richting van de eerste knock-out ronde in de KNVB beker.

Met een verrassende opstelling kwam Gieterveen het veld op. Ten opzichte van de eerste bekerwedstrijd was het centrale verdedigings-duo vervangen. Jordi Bakker speelde op een voor hem onbekende plek als laatste man. Naast hem staat de boomlange Rideon de Vries opgesteld als voorstopper. Op de back posities staan Hans Mulder en Ben Bitter. Op het middenveld spelen Stefan van der Veen, Bert Kupers en, de van origine linksbuiten, Jorg Post. De aanval wordt gevormd door Wilte Nijhuis, Laurens Trip en de in vorm zijnde Jerremy Weerts.

De verrassende opstelling geeft aan dat trainer Sihasale nog twijfelt over zijn basis elf en opties uittest. Zodra de competitie begint moet er een team staan.

Gieterveen begint erg slecht aan de wedstrijd. Bij de eerste hoge bal komt doelman van Dijken uit z’n doel maar mist volledig. Na slechts 50 seconden spelen ligt het stuk leer in het doel. Er is dan nog ruim 89 minuten, 5350 seconden om de achterstand om te zetten.

Gieterveen laat zich duidelijk niet van de kaart brengen. Met veel rust wordt de bal in de ploeg gehouden. Lekker tikken op het middenveld. Bakker en de Vries bieden zich ook keer op keer aan om voor de gemakkelijke oplossing te zoeken.

Daar waar het kan worden de spitsen gezocht. Zo ook in de 39ste minuut als Jerremy Weerts wordt weggestuurd. Hij omspeelt de doelman van Weiteveen, maar komt daarbij wel erg scherp voor het doel te staan. Daarom besluit hij nogmaals de doelman te omspelen om zichzelf zo een niet te missen kans te gunnen.

Dit is ook de ruststand van deze spannende pot, waar de beide zijden goed aan elkaar gewaagd zijn.

In de rust staat Laurens Trip zijn plaats af aan Jeroen Thijs, die op zijn favoriete plek, links voor in de aanval, mag spelen. Doelpunten en voorzetten verwacht.

Al snel na rust weet Gieterveen te scoren, hoewel Thijs daar niet bij betrokken is. Het is centrale verdediger de Vries die goed doorzet en met een scherpe pass Jerremy Weerts volledig vrij voor de doelman zet. Net als de vorige keer is het afwerken een koud kunstje.

Nog geen 5 minuten later vergroot Gieterveen zijn voorsprong tot 3-1 als Jerremy Weerts in het strafschop gebied van de tegenstander onderuit wordt gehaald. Jorg Post eist de bal op en schiet keihard in de rechter hoek naast de doelman.

Direct besluit Sihasale meer verdedigende kwaliteiten in de ploeg te brengen. Kupers gaat naar de kant en Maarten Mulder komt het veld in. Hij mag tot zijn groot genoegen op het middenveld spelen.

Ruim een half uur voor het einde komt Niek Drent in het veld voor de moe gestreden Rideon de Vries.

Gieterveen weet de wedstrijd rustig uit te spelen en de overwinning komt feitelijk niet meer in gevaar. Het uitspelen van de wedstrijd wel als 2 minuten voor het einde van de wedstrijd de lichtinstallatie het begeeft.

V.V. Gieterveen – Weiteveense Boys  3-1 (1-1)

0-1       ‘1
1-1       ’39       Jerremy Weerts
2-1       ’47       Jerremy Weerts (Rideon de Vries)
3-1       ’51       Jorg Post (penalty)

 V.V. Gieterveen;

Andre van Dijken; Hans Mulder, Jordi Bakker, Rideon de Vries (’60 Niek Drent), Ben Bitter; Bert Kupers (’50 Maarten Mulder), Stefan van der Veen, Jorg Post; Wilte Nijhuis , Jerremy Weerts, Laurens Trip (’46 Jeroen Thijs).

Aankomende zondag speelt Gieterveen alweer zijn derde wedstrijd in de voorronde om de beker. Een gelijkspel tegen Wedde is genoeg om de eerste knock-out ronde te bereiken. De wedstrijd wordt gespeeld op het Jonne Hindriks Sportpark in Wedde. Aanvang 14:30 uur.

4 knotsgekke minuten laten Gieterveen winnen

0

GASSELTE – Na de oefenwedstrijd van vorige week stond deze week de eerste ‘officiele’ wedstrijd op het programma. In de eerste ronde van de KNVB beker moet gestreden worden tegen Wedde, Weiteveensche Boys en GKC. De laatst genoemde ploeg uit Gasselte was gistermiddag de eerste tegenstander van de Gieterveners.

Onder het genot van prachtige weersomstandigheden waren de mannen van Sihasale al vroeg op het veld te vinden. In de basisopstelling waren niet veel verassingen te vinden, de plek rechts op het middenveld voor Hans Mulder was het meest in het oog springende.

Gieterveen begon slecht aan de wedstrijd. Veel ballen werden verspeeld en er was geen rust te vinden in de ploeg die af en toe zo mooi voetbal laat zien. Dit was al snel terug te zien in de score. Na een afgeslagen aanval van Gieterveen stonden te veel mensen voor de bal. Hierdoor kwam Maarten Mulder 1-op-1 te staan tegen een snelle aanvaller van de Gasselters. Deze omspeelde Mulder en wist beheerst in de verre hoek binnen te schuiven.

Slechts 10 minuten later werd orde op zaken gesteld. Het was de snelle Jerremy Weerts die van rechts zijn directe tegenstander omspeelde en van de achterlijn af de voorzet gaf. Onder druk van Wilte Nijhuis kon de centrale verdediger van GKC niets anders dan de bal in eigen doel verwerken.
De stand was weer gelijk, maar dit zal niet lang zo blijven. De volgende actie van Weerts zal wederom bepalend zijn als de meelopende verdediger hem over het been legt en scheidsrechter Scheper resoluut naar de stip wijst. Weerts neem de pennalty zelf en brengt zo de Gieterveners op een 1-2 voorsprong.

Lang wordt deze voorsprong niet vastgehouden als direct vanaf de aftrap GKC tegen weet te scoren.

Het publiek geniet zichtbaar van het doelpuntenfestijn. 3 doelpunten in 3 minuten is uniek, maar het gaat maar door.
Over rechts geeft Hans Mulder de bal diep aan Jerremy Weerts. De meegelopen Mulder krijgt de bal 2 meter voor het doel terug en kan binnen tikken.

Na 4 knotsgekke minuten is de stand van 1-0 achter omgebogen naar een 2-3 voorsprong.

Dit is ook de ruststand. Van de rust wordt dankbaar gebruik gemaakt. Het is warm op sportpark Hoogte der Heide. Ook trainer Sihasale maakt dankbaar gebruik van de rust en wisselt twee maal. Hans Mulder staat zijn plaats af aan Rideon de Vries en Jorg Post vervang Laurens Trip.

De tweede helft is grotendeels tam. Beide ploegen proberen aan te vallen, maar de verdedigende lekken van voor de rust zijn aan beide zijde dicht gezet.

Er wordt dan ook niet meer gescoord. De wedstrijd wordt er niet minder slecht om. Het is vooral Gieterveen doelman van Dijken die zich weet te onderscheiden door veel lange ballen en voorzetten uit de lucht te plukken. De kroon op zijn werk is een schitterende redding op een schot van nog geen 5 meter weg.

GKC – V.V. Gieterveen 2-3 (2-3)
1-0 ‘’6
1-1 ’16 Eigen doelpunt (Jerremy Weerts)
1-2 ’18 Jerremy Weerts (penalty)
2-2 ’19
2-3 ’20 Hans Mulder (Jerremy Weerts)

V.V. Gieterveen;
Andre van Dijken; Ben Bitter, Maarten Mulder, Niek Drent, Jeroen Thijs ; Jordi Bakker (’75 Bert Kupers), Stefan van der Veen, Hans Mulder (’46 Rideon de Vries); Wilte Nijhuis , Jerremy Weerts, Laurens Trip (’46 Jorg Post).

Aankomende donderdag wacht de Gieterveners alweer de volgende wedstrijd. Thuis op sportpark de Hoogkaamp wordt opgenomen tegen de Weiteveensche Boys dat hun eerste bekerwedstrijd met 1-5 won van Wedde.

Column Willem Haandrikman Augustus

0

Tuneelstok

Zoals u, lezer, misschien wel zult weten, heb ik vorig jaar naar aanleiding van het 550-jarig bestaan van Gieterveen een toneelstukje geschreven. Ik was zelf met dit historisch gegeven aan komen draven en voor ik het wist
rouleerde het bericht dat ik een toneelstuk over dit heugelijk gebeuren zou schrijven. Schrik-schrik!! Ik weet van weinig van toneel af. Ik dacht er lange tijd over na, zette wat zaken op een rijtje en op een vroege ochtend rolde alles op zijn plek en tegen de middag was het ‘ding’ af. Het is gelezen en gewogen en tot mijn opluchting met succes opgevoerd. Klaar, maar enige tijd later dacht ik er nog eens over na en vond dat het stuk anders kan en
herschreef het als z.k.t (zeer korte tragedie). Om Bé Blauw tegemoet te
komen die me onlangs vroeg mee te willen werken aan een drents streektaal-programma. Helaas werd ik daar niet voor uitgenodigd. Aan dubbeltaligheid hebben taalpuristen weinig boodschap, al is de praktijk eerder regel dan uitzondering. Genoeg, genoeg!!! Open de gordijnen. Het toneel is vrij.

Van de zijkant komt een modieus geklede dame met een rolkoffer op. Ze kijkt verbaasd om zich heen en zegt krachtig en langgerekt ‘Hèèè..’
Van de andere kant komt Broeder Johannes op. Gekleed in bruine pij, koord
om de middel, sandalen, volle baard, stevig postuur. (Heeft u een beeld?).
Hij beziet de reizigster, loopt er omheen en begint dan keihard te lachen. Hij slaat zich op de knieën en houdt zijn buik vast. Hij valt haast om van plezier.
Reizigster : Wat sta jij daar te lachen, monnik?
Broeder Johannes : (lachend) Benn joe verdwoald?
Reizigster : Dat ligt eraan waar ik zijn moet, monnik.
Broeder Johannes : Jaowel, maor dit (hij tikt hierbij op de koffer) is nait van
dizze tied.
Reizigster : Wat is daar mis mee, monnik?
Broeder Johannes : Joe benn minstens 500 joar te vroug, ik (hij tikt zichzelf
hierbij op de borst) ben van dizze tied. Joe nait.
Reizigster : Wat bazel je man. Iedereen is van dizze tied ( bij ‘dizze
tied’ schudt ze krachtig met haar bovenlijf).
Broeder Johannes kijkt nu verschrikt om zich heen én naar het publiek, ziet
bloterige mensen, hoort muziek opzwellen en ziet auto’s. Dan rukt hij zijn pij open, waardoor er een kleurrijk zomertunue zichtbaar wordt.
Broeder Johannes : Joe hebbn geliek, ’t is ain groot misverstand.
Hij grist uit één van de broekzakken een mobieltje en belt
Broeder Johannes : Ja Abt, hier met mie, Johannes. Zeg eh, wat ik zeggn
wol, ik kom nait weerom. Ik begun hier in Gaiterbuurn
een tapperaitje. Joe regeln de finansiejn moar eevn
met Florentinus. (Even stilte) Joa, ’t is goud zo. De
Heere zeegn joe ook.
Hij stopt zijn mobieltje weer in zijn zak en zegt poeslief tegen de verbouweerde reizigster: Most ’n kop kovvie hebbn wicht of wolst olvast ‘n
potje Hunzebier?
Hij slaat zijn arm om haar schouder en samen lopen ze het toneel af. einde

Zo had het ook gekund, maar ja, dan had ik die andere 4 figuren weg moeten laten en hoe aardig waren die schulte, die kiepvrouw, die moeder en dochter en die caféhouder niet. Mogelijk over 4 jaar een vervolg, zeker als het aan meester Blauw ligt.

Column Willem Haandrikman

0

Zandstraat

 Sinds bij ons de straat er uit ligt, hetgeen al een kilometer van te voren staat aangegeven, rijdt er minstens eens per 10 minuten een auto onze kant op. Hij of zij remt voor ons huis af en laat het voertuig nog een eindje doorrollen om tenslotte een tiental meters voor de hydraulische kraan, die de hele weg bezet, stil te houden. Dan wacht de bestuurder een poosje. Soms stapt hij of zij even uit en kijkt staande naast het voertuig of er toch niet een door alle voorgangers over het hoofd geziene mogelijkheid bestaat dit obstakel te passeren. Die is niet. Vinnig keert hij of zij op de dam van het naast onze tuin gelegen pad en rijdt terug. Vaak zijn het ook stellen. Ik zou die stekelige conversaties op dat stukje terug weleens willen horen. Eén van beiden heeft ontegenzeglijk gelijk, meestal de passagier en die lacht geluidloos tot het voorval is vergeten. Als ik van al die gekwetste bestuurders een euro zou krijgen en ik zou me niet beperken tot een 8-urige werkdag, dan zou ik ’s avonds een zeer tevreden mens zijn. Gaandeweg dit hilarisch gebeuren vroeg ik mij af waarom sommige mensen zich zo moeilijk kunnen schikken naar door hogere lieden opgestelde regels. Ik ben zelf en eerlijkheid gebied dit te zeggen geen donder beter, laat dat duidelijk zijn. Enige jaren geleden reden we weer eens door het Groninger land om ergens naar wij hoopten bij de zee uit te komen. Dat is in Groningen niet overal mogelijk. Zo hier en daar is een doorgang en juist zo’n plek zocht ik. Het was een prachtige avond en we wentelden ons in het zelfbedachte besef dat er op dit moment niemand was die deze weelde even intens ervaarde. We genoten ervan met een voor ons bijna ongekende bravoure. Dat deze zienswijze zo vals was als een krakeling deed er niet toe. Het rijk alleen en dronken van geluk reden we op de beoogde watervlakte af door Oudeschip. Voor één van de laatste huisjes in dit dorpje zaten op een bankje twee oude mannen. Allebei droegen een-zelfde hoedje en allebei hielden een wandelstok recht voor zich uit waarmee ze ritmisch op straat tikten. Ik reed ze kalm voorbij en groette met zwier. Ze groetten terug door even de stok -let wel; ieders eigen stok!- op te lichten. In Groningen groet men nu eenmaal niet uitbundig. Het straatje ging kort na de zitplaats van de twee mannen over in mulzand en dat pad reed ik op. Na een honderdtal meters begon ik over de gekozen route te twijfelen, maar tegen deze gedachte in reed ik toch door en pas na een kilometer kon ik geen kant meer op. Daar stonden we. Links en rechts vers omgeploegde akkers als een woelige watervlakte. Met moeite draaide ik over de voren en keerde haastig terug. Een vaalrode stofwolk hing strak achter de auto en markeerde akelig scherp mijn flater. De mannen zaten er nog net zo. We reden ze schaam-lachend voorbij en togen richting Noordpolderzijl. Daar is de zee dag en nacht open.

Gedurende dit schrijven keerden er een tiental auto’s. Misschien is het wat om met een wandelstok bij ons hek te gaan zitten en rustig toe te kijken of…

stuur ik dan juist aan op een botsing?

Sport en Feestweek Gieterveen gestart

1

IMG_20130701_191630De Sport en Feestweek van Gieterveen is vanavond begonnen met een kanowedstrijd op de Hunze. De teams moesten tegen elkaar strijden om zo snel mogelijk van het strandje in de meandering naar een zijarm van de Hunze te  kanoën om een flesje bier te halen en deze terug te brengen naar een kratje op het strandje. Er werd per team twee gekanood. Beide tijden zijn bij elkaar opgeteld. Team Naamloos (Roeiers: Adolf Luit en Jos van der Berg) wisten de eerste tijd neer te zetten, gevolgd door Pils Hark B.V. (Roeiers Maarten Mulder en Paul Notenboom). De totale uitslag is als volgt:

1.  Team Naamloos          8:02 minuten                             15 punten
2.  Pils Hark B.V.                 8:29 minuten                            13 punten
3.  Is dat nou nodig?          8:39 minuten                            11 punten
4.  Bakker en Co                 9:29 minuten                            10 punten
5.  Bonnyteam                    11:42 minuten                            9 punten
6. Veenakkers                    12:12 minuten                            8 punten
7. Algemeen                        Niet gestart 2 de keer              7 punten
8. Molen De Eéndracht      Niet meegedaan                      0 punten

De totale puntentelling wordt bijgehouden op Uitslag Sport en Feestweek

Morgen volgt Tennis en Jeu de Boules. De andere activiteiten deze week zijn Kroegspelen (Biljart, Klaverjassen en Darten), Fietsspeurtocht, Klootschieten en Beachvolleybal. De feestelijke afsluiting zal op zaterdagavond verzorgt worden door Partyband Sunshine. Zie voor het complete programma: Het programma

Vlinderhondje Felix is gevonden

0

Felix het vlinderhondje dat zondag is verdwenen, is op dinsdagmiddag omstreeks 14.00 uur teruggevonden door kinderen in de beek van Gieterveen.
Nat en doodmoe hebben ze hem uit het water gehaald. Wij danken iedereen die gezocht en ons steun gegeven heeft. Maar de meeste dank gaat naar de kinderen die hem gezocht en gevonden hebben. Heel, heel veel dank.

Familie Veen

 

IMG_1889

Gezocht: Vlinderhondje Felix

1

Sinds zondagmiddag 16 juni 2013 is het zwart/witte Vlinderhondje Felix zoek. Hij is voor het laatst in de tuin gezien en is door een openstaand hekje weggelopen.

Update: Felix is terug gevonden!!!

 

IMG_1890

 

IMG_1889

 

Afbeelding 009

 

Afbeelding 005

Berden de Vries wint Rund um den Gehrdener Berg

0

Berden de Vries heeft zaterdag in Duitsland zijn eerste overwinning behaald bij zijn ploeg. Hij won een wedstrijd in Duitsland over 165 km met start en finish in Gehrden.

Het warme weer en de twee beklimmingen die de mannen 14 keer omhoog moesten maakte de wedstrijd erg zwaar. De opdracht van de ploegleider was om vroeg in de aanval te gaan zodat er in het begin al veel rijders zouden afvallen. Na vier van de veertien ronden ging er een kwartet renners waaronder Berden vandoor waar zich later nog zes rijders bij aansloten. In de finale ging Berden er weer vandoor met in zijn kielzog twee Duitse renners hierbij sloot na enige tijd nog een ploegmaker van Berden aan. Op iets meer dan een ronde ging de sterke Duitse Gaebel er vandoor en kon Berden even niet volgen maar op tien kilometer voor het einde sloot Berden weer aan en ging er gelijk nogmaals vandoor. De tempobeul uit Gieterveen wist zich in de rug gesteund door zijn ploegmaat. De sterke Duitser weigerde zich hierbij neer te leggen maar moest een kilometer voor het einde toch zijn meerdere erkennen in Berden die na een mooie solo met dertig seconden voorsprong als eerste over de finish reed en de bloemen en een grote gouden beker in ontvangst mocht nemen.

berden2
Berden voert de groep aan op de beklimming.

 

 

Er wordt behoorlijk afgezien.
Er wordt behoorlijk afgezien.

 

Lekker meedraaien in de kopgroep.
Lekker meedraaien in de kopgroep.

 

Zwembad Gieterveen geopend

2

Sinds kort is Gieterveen een openluchtzwembad rijker. Het mooie en warme weer heeft de jeugd van Gieterveen er toegedreven om verkoeling te zoeken in het verfrissende water van ons nieuwe bad. Het openluchtbad, genaamd “De Beek”, is uitermate geschikt om langere afstanden te zwemmen. Het is zelfs mogelijk om toertochten te houden ook al hebben deze nog niet plaatsgevonden. De lokaal aangebrachte waterwerken (stuw en bruggen) voldoen prima als speelattributen en brengen veel vertier voor iedereen. Naar verluid heeft het water ook een helende werking op allerlei aandoeningen en is dan ook zeker weerstandsverhogend. Echter de beheerder heeft nog wel een paar kinderziekten weg te werken om de abonnementskosten (waterschapsbelasting) van zo’n 200 tot 300 euro per gezin per jaar te kunnen rechtvaardigen voor het openluchtbad. Zo waren er klachten over de slijmerigheid van de bodem. Volgens de recreanten kwam de bodem op sommige plaatsen tot halverwege de knie, wat duidt op ontbreken van betegeling van het bad. De helderheid van het water was ook (nog) niet optimaal te noemen. Echter deze nadelen wegen niet op tegen het plezier en vrijheden. Zo ver bekend is dit het enige zwembad waar de bezoekers naast het zwemmen ook met roeiboten en kano’s mogen varen.  Een leuke bijkomstigheid van ons openluchtbad is dat de zwemmers nooit helemaal alleen zijn. Er zijn altijd wel een aantal kikkervisjes en ander niet nader te noemen gespuis in het water te vinden die wel van gezelschap houden.

IMG_20130605_175930
Lange afstand zwemmen.
IMG_20130605_180031
Vertier bij de waterwerken.
Varen mert de boot in het zwembad.
Recreatie met vaartuigen.
IMG_20130605_180202
Wie durft er onder door?

Column Willem Haandrikman

0
Avondpost
Het is de avond van 30 op 31 mei en ik zit buiten nog  wat te lezen. Het loopt  al naar tienen, denk ik,
uitgaande van de schemering. Alleen het geschetter van de  vogels is nog alom en verder het geraas
op de A33. Ik heb mij vanwege het licht verplaatst naar de  voorkant van de tuin. De vrouw is al naar
bed. Ik kan niet zeggen dat het een denderend voorjaar is  geweest, maar desondanks is er bijna
geen dag voorbij gegaan of ik zat wel even buiten. Een  mens is geneigd overal op te mopperen, op
het weer wel het meest, maar dat reageert slechts door nog  harder te gaan regenen of nog harder te
gaan waaien. Niet doen dus. Ik probeer er maar uit te  halen wat er in zit. Nu, vanavond, is het een
beetje een vlucht. Het geval wil namelijk dat we internet  hebben gekregen en daar ben ik uren mee
bezig geweest. Vrienden en kennissen zeiden me jaren  geleden al dat ik dat óók moest nemen. Het
zou mijn horizon oneindig verbreden. Ik zou de hele  wereld in huis halen, hetgeen ik slap afdeed
door te stellen dat ik daar de  ruimte niet voor had. Ik zou al mijn boeken naar de inbreng kunnen 
brengen (behalve natuurlijk de paar waarmee ik aan het  lezen was) en misschien wel het  belang-
rijkste: ik zou al mijn schrijfsels ongebreideld op het  net kunnen uitventen. Het net… Het woord net
gebruikte ik alleen voor stukjes, eerst in het klad  schrijven en daarna in het net. Maar iedereen  deed
zijn/haar stinkende best mij  enthousiast te maken en het lukte niet. Ik ben nu eenmaal altijd  tevreden
geweest met een boekie in een hoekie en heb lichte apathie ten aanzien  van moderniteiten. Het geeft
maar een hoop gedoe. Waarom dan  toch deze ommezwaai? Heb ik het virtuele licht gezien? Je zou
het haast denken. Nee, niets  daarvan. Het is dit: ik moest van bedrijfswege wat informatie  verstrekken
en diende dit langs elektronische  weg te regelen. Ik zei dat ik dit wel zou doen. Diezelfde dag  nog,
terwijl ik hevig zat te  dubben, regelde mijn vrouw een afspraak met de  leverancier. Twee dagen later
hield mijn chef een toespraakje  waarin hij tot mijn verbazing een regel uit een versje van mij had  verwerkt.
Mooi natuurlijk. Op mijn vraag waar hij dat vandaan had  zei hij  ‘oh, dat heb ik van het net geplukt’ 
Toen kreeg ik ineens het grote verlangen in te zien  wat dat net dan wel voorstelde. 
De Ziggo-man vertelde in  grote lijnen de werking van het apparaat en meteen  vlogen de e-mails de
deur uit. Wauw!!  Inderdaad, een wereld opende zich. Ik was met terugwerkende  kracht meteen verkocht!
Het duistert nu. Ik kan nog net zien wat ik schrijf. De  vogels houden stilaan hun snavel, het verkeer
slinkt en de kou trekt zich danig in mijn benen op.  Zelfs de vleermuizen houden het voor gezien.
Ik neem pen en papier en ga naar binnen. Het is elf uur;  23.00 uur, voor echte digitalisten.   
Nog even snel naar de avondpost kijken. Ook dat is nieuw.  Maar ja, wat is nieuw? Als je 2x kucht
loop je alweer achter. Daar valt niet tegenop te leven.  Hoor ik daar niet die zalvende stem van Steve
Jobs achter de windows?  ’t Is mooi geweest. Ik  trek de gordijnen dicht.  Afsluiten  maar!  

Gieterveen wint eerste VeenCup

0

GIETERVEEN – Na een hele competitie te hebben geoefend stond afgelopen zaterdag de wedstrijd van het jaar op het programma voor V.V. Gieterveen. De strijd om de VeenCup is de enige kans voor de ploeg van Frederik Sihasale om dit seizoen een prijs te pakken. De tegenstander: 4e klasser V.V. Gasselternijveen.

De selecties van Gieterveen was samengesteld uit spelers van Gieterveen 1 en het A-junioren team, dat via een samenwerkingsconstructie onder de vlag van V.V. Gasselternijveen in competitieverband voetbalt. Zodoende had Sihasale maarliefst 2 doelmannen en 13 veldspelers tot zijn beschikking.

Om 19.00 uur exact was het dan zo ver. Onder het genot van een fris windje, een afwezige avondzon en een fijn regenbuitje hanteert scheidsrechter de Vries voor de eerste maal zijn fluit. De eerste kans is voor Gasselternijveen, via een gevaarlijke uitbraak komt de eerste doelpoging. Doelman Youri Pruim besluit te bal op de paal te kijken.

Na 9 minuten spelen komt Jeroen ‘Buurman’ Thijs goed door over links. De man, die het liefst linksachter, linksmid en linksbuiten tegelijk speelt laat zien dat hij dit goed kan. Hij bedient Stefan van der Veen een goede bal. Zonder na te denken schiet van der Veen binnen.

Slechts 2 minuten later, de inkt in het aantekeningenboekje van leider Mark Roossien was nog niet eens droog, krijgt Gieterveen een corner. Jordi Bakker legt de bal voor de pot en Wilte Nijhuis schiet raak. Na 11 minuten spelen staat Gieterveen, verassend op een 2-0 voorsprong.

Gieterveen gaat gewoon door en laat zien dat het uitstekend kan combineren. Toch weet ook Gasselternijveen af en toe speldenprikjes uit te delen.
Het verzet wordt gebroken als Jerremy Weerts de diepte in wordt gestuurd. Voor de pot staat Stefan van der Veen al weer klaar om zijn tweede van de avond te maken. En zo doet hij.
Dit recept bevalt goed en Wilte Nijhuis heeft de kunst goed afgekeken van Weerts. 3 minuten na de 3-0 ligt de 4-0 in het netje.

Na de rust komt Gieterveen in een iets andere formatie voor de dag. Youri Pruim staat zijn plek in het doel af aan afscheidnemend doelman Jeroen Groenhof, Twan Ramaker neemt de plek van de uitstekend spelende Ben Bitter in en Stefan van der Veen, die dan al een hattrick op zijn naam heeft, wordt onbegrijpelijk aan de kant gehaald en vervangen door debutant Floris Mentink.

Het is zaak om de voorsprong te behouden de tweede helft, de buit is nog niet binnen. Wilte Nijhuis neemt het zekere voor het onzekere maar en schiet 2 minuten na rust prachtig binnen. Onhoudbaar voor de doelman van Gasselternijveen en met recht het mooiste doelpunt van de avond.

De doelpunten waren nog niet op. Hoewel de tweede helft duidelijk van een ander niveau was als de eerste helft weet Jerremy Weerts nog 2 doelpuntjes mee te pikken. Een grote voorsprong van 7-0 staat in het notitieboekje van de scheidsrechter.

Dan is het tijd om afscheid te nemen van 2 selectieleden. Jeroen Groenhof gaat zijn carriere vervolgen bij V.V. Bareveld en zijn neef Twan Ramaker stopt vanwege zijn hopelijk aanstande carriere bij de Nederlandse krijgsmacht.
Onder luid applaus stappen ze voor de laaste maal van het veld af en worden vervangen door Youri Pruim en Ben Bitter.

Twee minuten later besluiten beide aanvoerders en arbiter er vroegtijdig een einde aan te maken. Even snel douchen en dan voor de tv de Champions League finale kijken, maar nog veel belangrijker de eerste VeenCup is prooi voor V.V. Gieterveen!

V.V. Gieterveen – V. V. Gasselternijveen           7-0 (4-0)

1-0         ‘9            Stefan van der Veen (Jeroen Thijs)
2-0         ’11          Wilte Nijhuis (Jordi Bakker)
3-0         ’27          Stefan van der Veen (Jerremy Weerts)
4-0         ’30          Stefan van der Veen (Wilte Nijhuis)
5-0         ’47          Wilte Nijhuis
6-0         ’75          Jerremy Weerts
7-0         ’77          Jerremy Weerts

V.V. Gieterveen;

Youri Pruim (’46 Jeroen Groenhof/’78 Youri Pruim); Ben Bitter (’46 Twan Ramaker/’78 Ben Bitter), Kevin Meering, Maarten Mulder, Jeroen Thijs (’70 Jerremy Weerts); Bert Kupers, Niek Drent (’30 Rideon de Vries), Jordi Bakker; Jerremy Weerts (’60 Stefan van der Veen), Stefan van der Veen (’46 Floris Mentink), Wilte Nijhuis

IMG-20130525-WA0008 IMG-20130526-WA0002

Parkeerplaats aan de Veenakkers in gebruik genomen

2

GIETERVEEN – In de nacht van donderdag 23 mei op vrijdag 24 mei is de parkeerplaats aan de Veenakkers feestelijk (?) in gebruik genomen. De eerste gebruiker van de parkeerplaats is een nog nader te identificeren menspersoon.

De nieuwste dorpsfeature van Gieterveen is gesitueerd aan de Veenakkers ter hoogte van de dorpsgrens. Een ideale parkeerplaats voor mensen die snel een boodschapje willen doen in het centrum, daarnaast is de parkeerplek centraal gelegen tussen alle uitgaansgelegenheden binnen en buiten het dorp.

’s Ochtends bracht de geparkeerde auto de aanwezige wegwerkers in de problemen. Deze wilden graag de parkeerplaats afwerken (bandjes, afvoerputje en een beetje egaliseren) maar werden hinderlijk in de weg gezeten door de geparkeerde auto. Trots besloten de wegwerkers de werkzaamheden uit te stellen tot na de vrijdag-patatdag rituelen.

 

IMG-20130524-WA0001IMG-20130524-WA0002IMG-20130524-WA0003

Reportage zeevissen

6

GIETERVEEN – Afgelopen vrijdag (17 mei 2013) heeft een afvaardiging van ons dorp voor de 12de keer het grote zilte nat getrotseerd. De reden voor deze heldhaftige daad was het zeevissen op de MS Tender. Deze dag wordt sinds twee jaar georganiseerd door de Activiteiten Vereniging Gieterveen. In totaal waren er 30 opvarenden, waarvan slechts één van het vrouwelijke geslacht. De zeelieden verzamelden voor de kroeg in Gieterveen om 6:00 uur in de ochtend.Van hier uit werd er in colonne gereden naar de haven van Lauwersoog, waar de voor ons bekende schuit al lag te wachten. Na aankomst van een kleine delegatie uit Groningen bestaande uit oud- bewoners van ons schone dorp kon de reis aanvangen.

Aankomst in de haven van Lauwersoog.
Aankomst in de haven van Lauwersoog.

De zeelieden zochten hun favoriete plek op het schip, waarna het wachten was tot er gevist kon worden op de Noordzee . Op het wad waren ondertussen vele zeehonden te aanschouwen voor degenen die er in geïnteresseerd waren. Aan de bar werd het al erg gezellig en het eerste gele nat vloeide dan al snel. De zeehonden zijn door deze broeders niet aanschouwd.

De gezelligheid in de kajuit. De standplaats voor een deel van de opvarenden.
De gezelligheid in de kajuit. De vaste standplaats voor een deel van de opvarenden.
Zeehonden op een zandbank in de waddenzee
Zeehonden op een zandbank in de waddenzee.

Rond 9 uur werd de eerste poging ondernomen om onze gladde vrienden op het droge te krijgen. De eerste en enige vangst van deze poging was een ondermaatse makreel, welke zijn/haar vrijheid heeft terug gekregen. Verdere pogingen tot het zoeken naar geschiktere visgronden verliepen stukken beter en al snel was het vrolijke klapperen van de vissen in de bakken te horen.

Eén van de makrelen die het geluk had om in een haak met veer te bijten.
Eén van de makrelen die het geluk had om in een veer met haak te bijten.

In tegenstelling tot vorig jaar (kust Schiermonnikoog) werden de visgronden voor de kust van Ameland bezocht, welke geen slechte keus bleek. De bakken werden goed gevuld met voornamelijk makreel en een enkele haring. Een bezoek aan een wrak leverde echter weinig tot geen kabeljauw op. De gehele dag werden slechts 4 van deze zeldzame vissen gevangen.

In totaal is er 95 km water bevaren. Het gehele visgebeuren vond plaats voor de kust van Ameland. De grootste afstand tot de Amelandse kust van 11 km.
In totaal is 95 km water bevaren. Het gehele vis gebeuren vond plaats voor de kust van Ameland. De grootste afstand tot de Amelandse kust van 11 km. (klik op kaartje voor grote versie)

Aan boord werden twee niet betalende verstekelingen aangetroffen. Het is niet helemaal duidelijk of deze al aanwezig waren toen we vertrokken of dat we ze hebben opgepikt op volle zee. Ze zijn uiteindelijk herkent als de zangvogel tjiftjaf. Volgens de barman zijn deze gevederde lieden afgedwaald op zee en uitgeput. Meestal sterven ze alsnog van honger en dorst. Ze hebben de haven echter levend gehaald en hoogstwaarschijnlijk zijn het nu weer erg blije vogeltjes. Een bijzondere constatering was de meelevendheid van de vissers voor deze kleine gevleugelde vrinden dat in schril contrast stond tegen de vele gedode vissen in de bakken aan hun voeten.

De aangetroffen verstekeling aan boord van de MS Tender. Waarschijnlijk is dit kleine vogeltje een tjiftjaf.
Eén van de aangetroffen verstekelingen aan boord van de MS Tender. Waarschijnlijk is dit kleine vogeltje een tjiftjaf.

Een deel van de deelnemers aan deze tocht mag niet gezien worden als visser, omdat ze geen hengel hebben aangeraakt. In de meeste gevallen was er sprake van een vrijwillige keus echter was voor een aantal was deze keuze een minder vrijblijvend. De gelukkig niet besmettelijke zeeziekte sloeg bij deze lieden toe. De deining aan boord was redelijk heftig door de harde wind van de dag en nacht ervoor. De wind op de dag zelf was gering. Gaande weg de dag nam de deining dan ook af en waren de zieken dan ook weer op de been.

Zeeziekte...
Zeeziekte… dat wens je niemand toe.

Na terugkomst in de haven werd de reis traditioneel afgesloten in het visrestaurant in de haven van Lauwersoog. Al met al kan er gesproken worden over een leuke en succesvolle tocht.